Tej zimy lasy śpiewają w zupełnie innej tonacji. Bo śniegu, jak do tej pory, było bardzo mało... Ale śpiewają. Minorowo. I nic dziwnego, bo i wygląd mają minorowy. Są szarobure, bez wyrazu. Wyglądają jakby zastygły - już tylko - w oczekiwaniu. W oczekiwaniu na wiosnę.
Posiedziałam na ławeczce, posłuchałam
śpiewu lasu... i po chwili pomaszerowałam do domu,
ale w miłym
nastroju, nie minorowym.
Nie wiem kto, ale ktoś pewnie
akompaniuje leśnym śpiewom.
HKCz
12.02.2016
